maandag 30 oktober 2017

Een week onderweg!

Anderhalve week geleden alweer vanuit Nederland vertrokken naar Charritte de Bas in Zuid-Frankrijk.
Hier hebben Marja en Wiepko een leuke B&B en een prachtig oud huis. Hun B&B is te vinden via http://www.novasol.nl/p/FAP043
We hebben twee nachten bij hun gelogeerd. Erg gezellig en maandag 23 oktober heeft Marja ons naar Saint-Jean Pied de Port gebracht, van waaruit we zijn begonnen met wandelen.
We hadden ons zondag al ingeschreven en onze Camino Paspoorten al meegekregen, zodat we maandag meteen konden starten.
Dat was maar goed ook, want het werd een pittig dagje. Totaal 27 kilometer waarvan het grootste gedeelte stijging was naar 1400 meter. Daarna een afdeling naar een oud klooster. Bij de eerste stap van de afdaling voelde Alex dat zijn linkerknie niet helemaal lekker zat, maar met rustig aan doen zijn we goed aangekomen.
Het klooster werd gerund door Nederlandse ex-pelgrims en we kregen met onze Zweedse taal meteen een baan aangeboden. Nog maar even wachten ;-)
Het was warm weer deze dag, maar dat zou het de rest van de week ook nog zijn.



De volgende dag vroeg opgestaan om de volgende afstand de wandelen. Het traject was makkelijker dan gisteren. Ook wederom een prachtige route met mooie vergezichten.
´s Avonds in een gezellige albergue geslapen en nog met een grote club wandelaars (18 personen) uit eten geweest.
Overnachten doen we meestal in een albergue. Dit zijn veelal zalen met daarin een x-aantal stapelbedden. Niks luxe dus, maar je kunt er slapen en douchen.
Je wordt wel geacht om ´s avonds uiterlijk 22.00 uur stil te zijn en voor 08.00 uur ´s morgens vertrokken te zijn.

Woensdag was het de dag van Pamplona. Dit is de stad waar ze eens per jaar de stieren door de straten jagen. Ja, nog steeds...
Wel een gezellige stad overigens. 
We hadden inmiddels al gemerkt dat het water uit de kraan hier niet te drinken is. Heel voortvarend hadden we gisterochtend onze waterblazen met leidingwater gevuld, maar dat hebben we weggegooid. De waterblazen hebben we daarna gevuld met schoon water uit een stroom (zelf gefilterd). De smaak (chloor) krijgen we echter niet meer uit de blazen, dus zijn we overgestapt op flessen water.
Dus dat biertje ´s middags hadden we meer dan verdiend.

Ook donderdag had Alex nog steeds last van zijn knie. Dit met name wanneer we omhoog of omlaag lopen en deze dag begon met omhoog lopen. Bovenaan de berg staan afbeeldingen die de pelgrims moeten voorstellen die naar Santiago zijn gewandeld.


Tussen de middag in een dorpje bij een albergue even een broodje en wat drinken gehaald. Helaas bleek achteraf het broodje niet goed te zijn. Vlak na ons vertrek vanuit die albergue begon Alex zich niet goed te voelen en niet veel later kwam het eerste deel van de lunch er weer uit. Dit heeft zich nog een aantal keren herhaald. Uiteindelijk wel de dagetappe uitgelopen maar in het dorp van bestemming er voor gekozen om een hotel te boeken in plaats van in een albergue te overnachten. Nu hadden we in ieder geval ons eigen toilet en dat is altijd prettig als je je niet lekker voelt. Rommy is even boodschappen gaan doen, maar toen die terugkwam kon die ook linea recta naar het toilet om haar lunch daar te deponeren. En zo lagen we allebei ziek op bed. De volgende ochtend waren we natuurlijk nog zo slap als een vaatdoekje en hebben we besloten om nog een dagje in het hotel te blijven. We noemen het een hotel maar dat mag eigenlijk niet zo heten. We sliepen op de zolderverdieping met een scheve wand, dus verschillende keren het hoofd gestoten. Daarnaast kon het raam niet open omdat het raam direct onder de schoorsteen van de keuken zat en de vette baklucht direct op onze kamer kwam (altijd lekker als je toch al niet in orde bent). Afijn, het eigen toilet maakte het weer meer dan goed.

Zaterdagochtend hebben we de stoute (wandel)schoenen aangetrokken en zijn we weer op pad gegaan. Het was qua terrein geen heel zware dag gelukkig want we waren nog steeds erg slap in het lijf. ´s Middags even een paar boodschappen gedaan, want er moest ondertussen toch weer eens wat anders dan fruit gegeten worden. Het werd een stukje stokbrood met kaas. Erg lekker, al hadden we er allebei ook genoeg aan. ´s Avonds lekker vroeg onder de wol gegaan.

Zondagochtend weer vroeg op pad. Als ontbijt hadden we wat fruit genomen en na een 2 uurtjes wandelen nog een stukje stokbrood gegeten. Dat heeft Alex de rest van de dag weer dwars gezeten helaas. Los van dat had hij ook nog steeds last van zijn knie.
In de albergue waar we ´s middags aankwamen, bleek dat er mogelijkheid was om je te laten masseren. Alex had zich meteen ingeschreven in verband met zijn knie. De masseuse dacht dat het een dijbeenspier probleem was. Vanaf nu na het lopen eerst maar even koelen en insmeren met Voltaren gel.
´s Avonds hebben we weer de eerste echte warme maaltijd gegeten sinds we ziek waren geworden.

En zo is het al weer maandag. Vandaag dus de zevende wandeldag gehad en ook vandaag genoten van de prachtige omgeving en de mooie uitzichten. Jammer dat je het op foto´s nooit zo goed kunt laten zien als het in werkelijkheid is. Vanavond lekker uit eten geweest en ook vandaag nog voor een lichte maaltijd gekozen (pasta) maar wel met een lekker Heineken biertje ;-))

Al met al een eerste week met de nodige ups en downs maar zeker ook met heel veel genieten van zowel het wandelen op zich als de prachtige omgeving!

Vergeet je niet aan te melden voor een automatische email na een update!
  ----

zaterdag 7 oktober 2017

Het gaat beginnen!

September was toch nog redelijk druk. Ja echt! Ik weet dat we helemaal vrij zijn maar het was toch een erg drukke maand. Druk met lopen, druk met afspraken nakomen met vrienden, druk met het (winter)klaar maken van de tuin zodat er volgend jaar alleen maar hoeft te worden gemaaid, druk met het overzetten van alle betalingen op automatische incasso zodat het allemaal vanzelf gaat en druk met de laatste voorbereidingen en inkopen voor onze eerste uitdaging Santiago de Compostella.

We zijn zelfs vorig weekend nog naar Frank in Linköping geweest. Ook Nick en zijn vriendin Angelica waren van de partij en zo was de hele familie weer even gezellig bij elkaar.

De nieuwe wandelstokken zijn binnen en Rommy heeft besloten om ook maar een paar zooltjes te laten aanmeten. Die hebben we afgelopen maandag nog maar even uit Karlstad opgehaald. Dezelfde dag hebben we ook gebruikt om hemel en aarde te bewegen om op korte termijn een nieuw scherm op mijn Samsung S8 te krijgen (was gevallen, gebroken en niets meer op te zien behalve een lichtgroene gloed). Dat snel vervangen viel nog niet mee. Alle grote leveranciers zoals Telia en Elgiganten etc moeten zo'n telefoon opsturen en dan is ie gewoon tussen de 7 en 14 dagen onderweg. Dat kon dus niet want dan zijn wij al onderweg naar Nederland. Uiteindelijk kregen we een tip van een medewerker van NetonNet dat er net een nieuw winkeltje was geopend in het grote winkelcentrum waar we waren en dat die het wel zou kunnen regelen. En ja hoor, hieperdepiep hoera! De jongeman in deze winkel kon hem binnen twee uurtjes maken. Die twee uurtjes hebben Rommy en ik besteed om een beschermhoes te kopen voor de S8 en om even lekker te eten bij een "all you can eat" wokrestaurant. Want als je dan toch 3699 kronen gaat uitgeven voor een nieuw Samsung S8 scherm dan kan een lekkere wokmaaltijd er ook nog wel vanaf 😉

Afgelopen dinsdag zijn we naar de hogeschool in Stöllet gereden waar onze internationaal erkende 4-daagse Wilderness First Aid cursus werd gegeven. Het waren vier erg intensieve dagen maar zeker de moeite waard. 

Tja, en wat doe je dan?

De komende dagen gaan we schoonmaken/wassen, tuinmeubels opruimen, laatste boodschappen doen en waarschijnlijk de rugzakken minimaal een keer of 6 inpakken, weer uitpakken en vervolgens weer opnieuw inpakken tot we helemaal tevreden zijn. 

Komende week is het dan eindelijk zover en gaan we richting Nederland en Spanje!!