maandag 29 mei 2017

Sälen Fjällvandring (Bergwandeling)

Afgelopen weekend zijn we van thuis naar het 200 km noordelijker gelegen Sälen in Dalarna gereden. Dit om daar een fjällvandring, of te wel een bergwandeling, van drie dagen te gaan lopen. 

Er moet nog veel getest worden (bijvoorbeeld de nieuwe tent...) en we moeten nog veel meer met volle bepakking trainen op vooral de bergbeklimmingen- en afdalingen. De route was ruim 50 km en de maximale hoogte zat rond de 948 meter. 
Nadat ik de route digitaal had uitgetekend heb ik hem overgezet op Rommy's Garmin horloge zodat we altijd weer bij de auto zouden kunnen komen.


De gelopen route

Die Garmin was lekker als backup omdat vooral het laatste stuk van de tocht niet duidelijk op de kaart was terug te vinden. De routes bleken daar echter perfect uitgezet te zijn en zeer goed te volgen. 


Dag 1:

Donderdagmiddag zijn we aangekomen bij de start van onze tocht bij het Högfjällshotellet. Dus auto parkeren, rugzakken op en gaan. Direct ging het stevig omhoog en ging het pad van asfalt naar gravel naar keien.... We zouden deze dag maar zo'n 10 km lopen dus dat viel goed te doen. Waar we minder rekening mee hadden gehouden is dat er toch nog vrij veel sneeuw lag en dat er tevens erg veel smeltwater op de route was.



Veel water op en naast de route!

Dus uiteindelijk krijg je natte voeten. Neoshell of Gore-Tex schoenen maakt allemaal niets uit, met voldoende water wordt alles nat. Toen we na 10 km bij onze overnachtingplek aankwamen bleek het lastig te zijn om daar een vlakke plek voor de tent te vinden. Het was nog vroeg dus besloten we om nog maar wat kilometers extra door te lopen (hier zouden we later erg blij om zijn).


Daar staat ie de nieuwe tent....

Wel lekker zo'n shelter met vuurplaats en eettafel vlakbij je tent!

Die Big Agnes tent.... die was helemaal perfect! Vrijwel geen gewicht, makkelijk op te zetten en voorzien van heel veel aflegvakjes zodat je alles gemakkelijk kwijt kunt. We hebben direct het opzetten tijdens regen getest en dat viel ook prima te doen.


Dag 2:

Na een goede nacht slaap waren we de volgende dag weer redelijk fris en vlot op pad. De schoenen waren weer droog en dat zijn ze exact 200 meter gebleven. Daarna konden we ergens niet anders verder komen dan door erg natte heide het pad te vervolgen. Dus na zo'n 12 km waren we blij dat de schoenen weer even uit konden.



Deze dag stond een beetje in het teken van de eindeloze klim. Van die klimmen waarbij je verschillende keren denkt, daarginds daar aan de horizon daar zal het wel vlakker worden. En als je daar dan bent dan zie je een vergelijkbaar uitzicht en blijk je nog niet eens op de helft te zijn. Zelfs toen we aan het eind van de dag hadden besloten om bij een bos-shelter te overnachten bleek die ineens, nadat we al helemaal op waren, toch ook nog weer zo'n kilometer schuin omhoog tegen een berg aan te liggen.... Maar we hebben ook die berg beklommen en een prima plek gevonden voor de tent. Het gemiddelde tempo viel vandaag door al dit klimmen terug naar 15,59 minuten per km terwijl we normaal met volle bepakking rond de 10,55 minuten per km zitten. Blij dus dat we de vorige dag 5 km extra gelopen hadden.


Deze kwamen we ook nog tegen, De huggorm (adder).


Dag 3:

Normaal doen we er zo'n kleine 2 uur over om wakker te worden, te ontbijten, in te pakken en in beweging te komen. Deze dag waren we echter al binnen 1,5 uur onderweg. We dachten namelijk dat er mogelijk een foutje in onze berekening zat (ik had de route immers met de hand op de kaart ingetekend...) en dat we in plaats van de geplande 10 km misschien nog wel ruim 19 a 20 km moesten lopen eer we weer bij de auto zouden zijn. Na ons eerste rustpunt, op zo'n 8 km lopen, zou dat echter wel duidelijk worden. Het was vandaag bloedheet (27 graden) en we hadden ons voorgenomen om, zodra we thuis waren, de BBQ weer eens op te stoken. Je moet dan je naturlijk wel op een redelijke tijd weer thuis zijn.


Keurig na 8 km was daar onze verlossing. Een rustpunt met schaduw, zon om de schoenen en sokken te drogen, en het belangrijkste.... een route bord met daarop Högfjällshotellet 5 km! Wat...... nog maar 5 km? Dan zijn we ruimschoots op tijd!


Het was natuurlijk wel 5 km alleen maar omhoog ;-)

Al met al een heerlijke drie dagen gehad met erg veel inspanning door de grote hoogteverschillen. We weten echter dat die verschillen gedurende de AT nog veel groter zullen zijn dus dit was een prima training. 








vrijdag 19 mei 2017

Bye bye Wicki......hello Big Agnes

Zoals al geschreven na onze tocht naar Karlstad was de Nigor WickiUp4 tent niet helemaal wat we dachten dat we nodig zouden hebben. Wicki was echt heel mooi, niet te zwaar en lekker ruim maar stond niet op zichzelf en had ondersteuning nodig van tentharingen om te kunnen worden opgezet. Wanneer je die niet in de grond kunt krijgen (door stenen, rotsgrond of bevroren grond) dan kun je hem dus niet opzetten en heb je een probleem.


Nigor WickiUp 4

Dus op zoek naar wat anders. De nieuwe tent moet dan natuurlijk ook in Amerika te repareren/reclameren zijn, mag niets wegen en toch nog redelijk ruim zijn.
Eén van de meest gebruikte tenten tijdens de AT en PCT zijn de tenten van het Amerikaanse bedrijf Big Agnes. Dus zoeken en nog eens zoeken en uiteindelijk hebben we er in Denemarken eentje kunnen vinden die ook nog op voorraad was en waar ook nog redelijk snel een grondzeil bij te leveren was. 

Afgelopen week is de nieuwe aanwinst binnen gekomen. Haar naam is Big Agnes Copper Spur HV UL 3 en we hebben haar natuurlijk direct even voor jullie op de foto gezet.


Big Agnes Copper Spur HV UL 3

De andere kant van deze tent ziet er exact hetzelfde uit (wel in spiegelbeeld dan...) want ze heeft twee ingangen. Ze weegt met haar 1,76 kg echt haast niets en zelfs inclusief de footprint van 227 gram blijft ze keurig onder de 2 kg.... en dat voor een 3 persoons tent!
Door de twee bogen tussen de binnen- en buitentent is dit een zelfstaande tent. Ze kan dus prima staan zonder dat je per se haringen moet gebruiken. Er zitten wel een paar lichtgewicht haringen bij om wat te kunnen afspannen maar het hoeft dus niet.

Tijdens onze volgende meerdaagse tocht zullen we eens kijken hoe dit bevalt!




dinsdag 2 mei 2017

Training naar Karlstad

Vrijdag t/m zondag zijn we van thuis in Edebäck/Hagfors naar Karlstad gelopen over de Klarälvsbanan. Dit is een geasfalteerde oude spoorweg van ruim 90 km lang tussen Hagfors en Karlstad. De Klarälvsbanan is een onderdeel van de Klarälvsleden, een 220 km lange fietsroute hier in Värmland Zweden. Niet de allermooiste route om te lopen (je loopt namelijk alleen maar op asfalt) maar we zouden dit nog een keer doen dus waarom niet nu direct.


Dus gelopen als training en met volle bepakking. Rommy met zo'n 16 kilo en ik met zo'n 18 kilo. 
Voor een eerste keer met alle bepakking op je rug moeten we zeggen "dat viel nog niet mee". We hebben na dag één nog wat geschoven met spullen zodat het voor Rommy iets lichter werd. We hebben nu uit eigen ervaring wel heel duidelijk kunnen merken waarom thru-hikers iedere keer praten over gewicht, gewicht en nog eens gewicht.... Bij ons zullen er dan ook zeker dingen gaan veranderen na zo'n eerste test. 


Bijvoorbeeld de tent. Heel mooi, niet te zwaar en ruim zo'n Nigor WickiUp 4 maar hij staat niet op zichzelf en heeft dus ondersteuning nodig van tentharingen om te kunnen worden opgezet. Wanneer je die niet in de grond kunt krijgen (door stenen, rotsgrond of bevroren grond) dan kun je hem dus niet opzetten en heb je een probleem.


We hebben rond de dertig kilometer per dag gelopen en waren zondag om 16.00 uur moe maar voldaan bij de finish. Pijnlijke voeten (asfalt lopen is slecht voor je voeten) maar zeer tevreden over deze stevige eerste hike met (te) volle bepakking.